Kancelaria Centrum Spraw Rozwodowych prowadzi konsultacje dla rozstających się osób. Konsultacje prawno-psychologiczne w Kancelarii są połączeniem konsultacji z radcą prawnym oraz psychologiem sądowym, co daje możliwość zadbania zarówno o aspekt prawny, jak i emocjonalny Klientów i ich dzieci. Konsultacja prawno-psychologiczna nie wiem że to jest baaaardzo długie ale równie bardzo potrzebuje waszej pomocy. tak wiem, to głupie a nawet beznadziejne, ale siedziałam na czacie i rozmawiałam z kto podobno skończył psychologię. jak wiadomo ludziom na czacie ufać nie wolno, czego ja nie przestrzegłam, może dlatego, że musiałam się Czy rozmowa z psychologiem jest przeprowadzana przy rodzicu? 2011-06-23 17:57:44; Dlaczego chorym na depresje wystarczy tylko rozmowa z psychologiem? 2012-03-16 07:26:13; Jak wygląda rozmowa z psychologiem? 2012-03-30 14:45:19; Jak wygląda rozmowa z psychologiem? 2012-01-05 13:03:47; Rozmowa z psychologiem 2014-05-11 21:35:20 Poradnik, jak radzić sobie z emocjami. Relacje w firmie, atmosfera w zespole, nowe zadania, role i stanowiska. Zwolnienia, zmiana pracy, szukanie własnej ścieżki…Emocje nierozerwalnie wiążą się z życiem zawodowym. Dlatego przygotowaliśmy dla Ciebie zbiór publikacji, które wyposażą Cię w pigułkę praktycznej wiedzy psychologicznej. Pierwszy etap testu wykonujemy na komputerze, składa się z 292 pytań. Na które odpowiadamy przy użyciu specjalnej klawiatury. Test psychologiczny – rozmowa z psychologiem. Drugim etapem testu psychologicznego do Policji jest rozmowa z psychologiem. Psycholog policyjny przeprowadza indywidualną rozmowę z kandydatem. Rozmowa z psychologiem - Dzień Dobry TVN. Dorosłe dzieci rozwodników nie wierzą w prawdziwą miłość? "Postrzegają to jako lekarstwo na traumę". Związki i seks. 8 września 2023, 20:33. Autor: Aleksandra Matczuk. Rozwód po kilkunastu latach małżeństwa. Rozwód rodziców to niezwykle trudny czas w życiu dzieci, które nie zawsze Ouça o 596. Jak wspierać rozwój małego dziecka? / Rozmowa z psychologiem dziecięcym Bożeną Janiszewską de Wszechnica.org.pl - Historia instantaneamente no seu tablet, telefone ou navegador - sem fazer qualquer download. Tak. Choroba to nierzadko sprawdzian tego, jak ogólnie radzimy sobie w życiu. Tak krytyczny moment, w którym trzeba skonfrontować rzeczywistość z wyobrażeniem o niej, zwykle uwypukla to, z czym już wcześniej były problemy. Nie można oczekiwać na przykład, że para, która miała kłopoty z komunikacją, w obliczu nowotworu - czy Rozmowa z psychologiem często dotyczy trudności w relacjach między ludźmi, w tym problemów w małżeństwie, związkach partnerskich, rodzinnych czy w pracy. Kryzysy życiowe Osoby doświadczające kryzysów życiowych, takich jak utrata pracy, rozwód, śmierć bliskiej osoby czy przewlekła choroba, często szukają wsparcia Nie każdy z nas został nauczony kochać samego siebie. Zapraszam na rozmowę z psychologiem – Katarzyną Kukielińską, z której dowiesz się, że każdy z nas jest wartościowy, ważny i cenny. Każdy z nas jest wyjątkowy, dlatego wcale nie musimy zazdrościć innym. Wystarczy tylko, że odważymy się żyć na własnych zasadach. nDsj. Niejednokrotnie zmagałeś się z trudnym okresem w życiu lub problemem, który był ponad Twoje miary. Mogłeś liczyć na wsparcie bliskich lecz nie zawsze było ono wystarczające. Co począć w takiej sytuacji, żeby uwolnić się od cierpień? Z rozwiązaniem przychodzi psycholog. Przeszkolona osoba w zakresie diagnozy i wsparcia psychologicznego może skutecznie pomóc Ci z problemami. Zastanawiasz się jak wygląda rozmowa z psychologiem od strony praktycznej?W naszej klinice mogą Państwo skorzystać z usług doświadczonego psychiatry i psychologa. Zapraszamy do kontaktu z naszą placówką. Wspólnie opracujemy drogę ku zdrowiu psychicznemu! Pytania psychologaW poprzednim artykule dokładnie omówiliśmy jak wygląda pierwsza wizyta u psychiatry, która schematem jest zbliżona do odwiedzin u psychologa. Pierwsza wizyta u psychologa polega na konsultacji psychologicznej, w trakcie której przeprowadzany jest wywiad z pacjentem. Na podstawie wywiadu postawiona jest diagnoza wraz z wyborem metody leczenia. Podczas konsultacji pacjent wypytywany jest o konkretne fakty z jego życia, co ułatwia psychologowi wystawienie diagnozy. Do podstawowych pytań należą:Jakie masz objawy i od kiedy występują? Podstawowe pytanie, od którego powinien rozpocząć się wywiad. Podajcie wszystkie występujące objawy wraz z zakreśleniem ich początku oraz częstotliwości występowania. Podajcie objawy nawet jeżeli nie jesteście przekonani, że ich rodzaj dotyczy podłoża psychologicznego np. zmniejszony apetyt. Wbrew pozorom przyczyna może leżeć gdzie indziej niż Wam się przed wystąpieniem problemów. Problemy psychologiczne są następstwem ważnych wydarzeń, które wydarzyły się w naszym życiu. Przypomnijcie sobie ważne chwile, które wywołały u Was większe emocje np. strach, złość, przewlekły stres. Wydarzenia odciskają piętno na organizmie nawet po kilku tygodniach, a nawet miesiącach. Do takich sytuacji możemy zaliczyć np. przeprowadzka czy zmiana radzisz sobie z objawami? Psycholog zapyta Was o dotychczas podejmowane środki postępowania w przypadku objawów. Poinformujcie psychologa o podejmowanych metodach leczenia zarówno naturalnych (np. ćwiczenia uspokajające) i farmakologicznych (np. środki uspokajające). Psycholodzy cenią również informacje o konkretnych sytuacjach i metodach radzenia sobie np. stresująca sytuacja podczas konfliktu w pracy, podczas którego wycofujecie się, żeby uniknąć swoje dzieciństwo. Kwestia dzieciństwa jest popularną kwestią przybliżaną w filmach i serialach. Rozpoznawczy znak psychologów faktycznie występuje podczas konsultacji psychologicznej. Szczegóły z okresu dzieciństwa jak relacje z rodzicami czy rówieśnikami są podstawą do wystawienia diagnozy. Istotne doświadczenia z okresu dziecięcego zostawiają widoczne ślady na psychiczne człowieka, która wpływa na ukształtowanie jego osobowości. Nie bójcie się przytaczać tak przykre fakty jak faworyzowanie rodzeństwa przez rodziców, dyskryminację czy poczucie odmienności wśród oczekiwaniaOstatnim elementem rozmowy z psychologiem jest przedstawienie psychologowi Twoich oczekiwań. Bardzo często oczekiwania pacjentów są nieosiągalne lub źle sprecyzowane. Obowiązkiem psychologa w takiej sytuacji jest określenie celów pacjenta do formy osiągalne bądź zasugerowanie dodatkowych metod leczenia, wykraczające poza jego kompetencje, która umożliwią osiągnięcie celu. Pamiętajcie, że podczas konsultacji psychologicznej również możecie zadawać pytania. Pytania nie wpłyną na postawioną diagnozę lecz mogą rozwiać wszelkie niepewności od strony pacjenta np. czy psycholog posiada odpowiednie kompetencje. Kiedy po raz pierwszy decydujesz się na wizytę u psychologa, możesz mieć wiele pytań. W tym artykule informujemy o tym, co może się wydarzyć podczas Twojej pierwszej więcej osób decyduje się na wizytę u psychologa. Może być wiele różnych przyczyn takiego stanu rzeczy. Na przykład trudności w związkach, uczucie niepokoju lub beznadziejności, napady złości dziecka lub smutek, którego nie jesteś w stanie przezwyciężyć. Jest wiele powodów, ale wszystkie mają jeden wspólny element: powodują cierpienie, przez które dana osoba widzi, że dotychczasowe próby poprawy sytuacji nie pomogły. Jak więc wygląda pierwsza wizyta u psychologa? Z reguły ludzie sami podejmują decyzję o wizycie u psychologa, aby poradzić sobie z pewnymi problemami w życiu, których nie są w stanie rozwiązać samodzielnie. Istnieją jednak pewne przypadki, w których potrzeba ta pochodzi ze źródła zewnętrznego. Na przykład w przypadku niektórych nieletnich, osób uzależnionych lub z powodu określonych procesów prawnych. Nie trzeba dodawać, że społeczeństwo zaczęło akceptować postać psychologa. Dotyczy to nie tylko leczenia niektórych zaburzeń, ale także poszukiwania osobistego właśnie umówiłeś się na pierwszą wizytę u psychologa, to naturalne, że odczuwasz lęk. Jednak możesz być zaskoczony, gdy zorientujesz się, że przeszedłeś najtrudniejszy etap, faktycznie umawiając się na wizytę. Prawdopodobnie zamierzałeś to zrobić od wieków, ale potrzeba było kilku kryzysów, aby w końcu się tam dostać. Kiedy w końcu dotrzesz do poczekalni, prawdopodobnie znajdziesz tam innych nowych pacjentów z dokładnie takimi samymi uczuciami lęku jak pierwsza wizyta u psychologaPo przywitaniu się oboje usiądziecie i zaczniecie pracować razem po raz pierwszy. Psycholog prawdopodobnie zachęci Cię do mówienia o czymkolwiek chcesz, chociaż może Ci pomóc, jeśli będziesz tego potrzebować. Kiedy dzieci przychodzą na wizytę, psycholog zwykle zaczyna od pośrednich gier lub przedmiotów. W Twoim przypadku celem Twojej pierwszej wizyty jest to, aby psycholog dowiedział się, co Cię do niego sprowadziło i w czym potrzebujesz zacząć łączyć istotne problemy od samego początku. W ten sposób niezbędne dane są uzupełniane sukcesywnie. Alternatywnie można przeprowadzić bardziej ustrukturyzowany wywiad typu pytanie-odpowiedź. Struktura wywiadu będzie zależeć od tego, z czym, według specjalisty, poczujesz się bardziej komfortowo podczas tej pierwszej względu na to, jak trudna może być ta pierwsza wizyta, to właśnie wtedy zaczyna się tworzyć więź między Tobą a psychologiem. Dlatego zaufanie jest podstawowym wymogiem. To ogniwo terapeutyczne jest uważane za jeden z najważniejszych predyktorów, które determinują prawidłowe funkcjonowanie i powodzenie każdej informacjeSą pewne elementy, które są niezbędne podczas pierwszej wizyty u psychologa. W pierwszej kolejności gromadzone są Twoje dane osobowe, takie jak imię i nazwisko, status zatrudnienia, data urodzenia. Później psycholog zwykle zbiera dane, aby wykonać genogram. Jest to szkic dotyczący Twoich relacji rodzinnych. Zwykle sporządza dwa dokumenty, jeden odnoszący się do Twojej dorosłości, a drugi do Twojego psychologa szczególnie ważne jest, aby uzyskać od Ciebie informacje na temat Twoich relacji społecznych, zawodowych i emocjonalnych. Istotne są również codzienne role, które musisz odgrywać w różnych obszarach swojego życia. Specjalista będzie również zbierać odpowiednie informacje medyczne i psychiatryczne. Na przykład Twoja historia, leki i wszelkie istotne choroby fizyczne lub koniec zbierze informacje o ważnych wydarzeniach w Twoim życiu. Tych, które w jakiś sposób znacząco wpłynęły na Twój proces życiowy. Na przykład śmierć bliskiej Ci osoby lub przeprowadzka. Na koniec prawdopodobnie zapyta, czy chcesz dodać coś jeszcze, co mogłoby być formy ewaluacjiPoprzednie sekcje mogą zająć większość Twojej wizyty u psychologa. Lekarze mogą jednak korzystać z innych metod eksploracji, aby pomóc wyjaśnić hipotezę diagnostyczną, a także ustalić cele terapeutyczne. Te dwa aspekty wskażą, dokąd zmierza ścieżka psychoterapii i kiedy, po osiągnięciu celów, może się oceny będą zależeć od kryteriów, orientacji lub sposobu pracy indywidualnego psychologa. Niektóre z najczęstszych to kwestionariusze. Zwykle składają się z pytań dotyczących pewnych aspektów, które już omówiłeś podczas wywiadu. Zazwyczaj zawierają one zestaw pytań dotyczących aspektów psychologicznych i społecznych. Odpowiesz na nie za pomocą alternatywy odpowiedzi, która najlepiej pasuje do Twojej osobistej drugiej strony mogą stosować bardziej aktywne techniki, takie jak koło ratunkowe czy rzeźbienie. Te techniki oceny pozwalają zwizualizować swoją życiową podróż z uprzywilejowanym spojrzeniem na teraźniejszość i przyszłość, tworząc w ten sposób połączenia między tymi momentami w czasie. Te formy pracy są często wykorzystywane w terapiach zorientowanych humanistycznie. Są przydatne, ponieważ pomagają przezwyciężyć początkową ważne jest, abyś pod koniec rozmowy mógł jasno odpowiedzieć na pytania: co się z Tobą dzieje, kiedy to się zaczęło i dlaczego?Umowa terapeutycznaKontrakt terapeutyczny nadaje strukturę psychoterapii. Jak wspomnieliśmy wcześniej, kluczowym czynnikiem w procesie terapeutycznym jest więź i relacja zaufania między psychologiem a pacjentem. Ta relacja jest jednocześnie podparta kontraktem terapeutycznym. Jest skonfigurowany zgodnie z regułami, których należy przestrzegać podczas zazwyczaj zawiera szczegółowe informacje, takie jak częstotliwość i czas trwania wizyt, opłaty, co się stanie, jeśli opuścisz wizytę bez powiadomienia, format konsultacji (twarzą w twarz lub online) i tym psycholog musi wspomnieć o dwóch podstawowych aspektach. Po pierwsze, poufność sesji. Oznacza to, że zgadzasz się nie mówić na zewnątrz o niczym, co dzieje się podczas procesu terapeutycznego. Po drugie, główne cele terapii i kilka drobniejszych szczegółów dotyczących sposobu pracy terapeutyczna określa granice, które pozwalają psychoterapii działać. Może być zawarta w formie pisemnej lub ustnej. Chociaż wydaje się to być zdrowym rozsądkiem, konieczne jest szczegółowe wyjaśnienie na wypadek sytuacji, w których zasady zostaną poddane próbie. To w takich momentach kontrakt terapeutyczny zawarty na pierwszej wizycie pomoże Ci wrócić do ustalonych marginesów. Dzięki temu zapewnione zostanie prawidłowe funkcjonowanie tę drogęPo tej pierwszej sesji kontaktu i dopełnieniu pewnych istotnych formalności rozpoczniesz drogę do ustalonych celów. Innymi słowy, kiedy opuszczasz wizytę, już wiesz, dokąd się wybierasz i kto jest przy Tobie. Właściwie teraz wszystko, co musisz zrobić, to zacząć chodzić na jednak pamiętać, że nie zawsze będzie to prosta czy łatwa droga. Będą chwile, kiedy nawet nie pójdziesz do przodu. Często będziesz musiał zrobić krok do tyłu lub zatrzymać się i złapać oddech. Po drodze napotkasz również przeszkody w postaci ran, o których być może nawet nie wiedziałeś. Zobaczysz także swoją jasną i ciemną opuszczasz swoje spotkania, czasami czujesz nadzieję, a czasami czujesz się zraniony lub zmęczony. Niemniej jednak możesz być pewien, że jeśli będziesz kontynuować poza pierwszą wizytą u psychologa, będziesz towarzyszyć i zaopiekować się Tobą po może Cię zainteresować ... W trudnych sytuacjach życiowych najczęściej szukamy wparcia i pomocy wśród bliskich i przyjaciół. To bardzo dobre podejście, bo kontakt z osobami, od których czujemy wsparcie i akceptację jest nieoceniony. Jest również jednym ze sposobów radzenia sobie ze stresem i trudnościami. Może się zatem pojawić pytanie, po co nam psychoterapeuta, skoro z problemami możemy się zwrócić do przyjaciela? „Wolę porozmawiać z kimś z rodziny albo znajomym, niż iść do psychologa.” Rozmowa z kimś, kogo dobrze znasz (partnerem, przyjacielem, koleżanką, kolegą, rodzicami, sąsiadką, itp.) bywa często pomocna. Przecież nie z każdym problemem idziemy do gabinetu psychologa czy psychoterapeuty. Zazwyczaj jednak bliskie i znajome nam osoby, często pomimo najlepszych chęci, nie poświęcają nam wystarczająco dużo czasu i aktywnej uwagi. Nie wynika to zazwyczaj z ich złej woli, ale ograniczeń, jakie niesie ze sobą życie. Każdy z nas ma bowiem własne życiowe problemy, obowiązki, potrzeby i obawy, a podczas rozmowy pojawiają się różnego rodzaju „rozpraszacze”. Relacje te obarczone są wstępnymi założeniami i oczekiwaniami na temat tego, jacy jesteśmy, jak zachowywaliśmy się do tej pory, jak chcą nas postrzegać inne osoby i jakie wyobrażenie mają o naszym życiu. Dlatego też w niektórych sytuacjach warto porozmawiać ze specjalistą, który nie pozostaje z nami w żadnych relacjach, poza relacją wynikającą ze swojej profesji. Czy psychoterapeuta to przyjaciel za pieniądze? Nie, psychoterapeuta to psychoterapeuta, a przyjaciel to przyjaciel. Role tych dwóch osób znacząco się różnią. Psychoterapeuta nie jest naszym przyjacielem, nie powierza nam swoich tajemnic, nie mówi nam o sobie i swoich problemach. O życiu osobistym psychoterapeuty nie wiemy zazwyczaj nic, albo wiemy bardzo niewiele. Czym zatem różni się rozmowa psychoterapeutyczna od rozmowy z przyjacielem, koleżanką, kolegą czy kimś z rodziny? Psychoterapeuta przeprowadza profesjonalny wywiad terapeutyczny, zbiera jak najwięcej informacji na temat Twoich trudności i dotychczasowego rozwoju, aby mieć jak najpełniejszy obraz Twojej osoby. Inne osoby, nawet te najbliższe, rzadko kiedy wiedzą o nas tak dużo i w takim uporządkowaniu. Zazwyczaj więc nie zastanawiają się nad związkami przyczynowo-skutkowymi w naszym życiu, nie analizują naszych zachowań i często również nie mają dostępu do przeżywanych przez nas emocji. Terapeuta nie udziela rad ani nie daje bezpośrednich wskazówek. Kieruje rozmowę w taki sposób, aby pacjent mógł odkryć swoje własne wartości, potrzeby i odpowiedzi. Relacja terapeutyczna, w przeciwieństwie do relacji towarzyskiej, jest niesymetryczna. Oznacza to między innymi, że 50 minut rozmowy terapeutycznej jest poświęcone tylko i wyłącznie pacjentowi. Terapeuta jest w tym czasie uważny tylko na sprawy pacjenta. Nie ma tu wzajemności, jak przy relacji przyjacielskiej. Więcej o relacji terapeutycznej pisałam tutaj. Może się zdarzyć, że koleżanka, przyjaciel czy ktokolwiek Ci bliski jest stroną Twojego problemu czy w jakiś sposób jest zaangażowany w Twoje sprawy. Psychoterapeuta spojrzy na Ciebie i Twoje problemy z „boku” i świeżym okiem, bo nie jest uczestnikiem Twojego codziennego życia. Psychoterapeuta pomoże Ci w zrozumieniu nie tylko bieżącego problemu, ale również w przyjrzeniu się mechanizmom, wzorcom i schematom, które powielasz (jeżeli umówiliście się na to w kontrakcie terapeutycznym). Terapeuta, wspólnie z Tobą, próbuje zrozumieć Twoje problemy, a w trakcie psychoterapii będziecie próbowali je wspólnie przeanalizować i nad nimi pracować, znaleźć inne perspektywy i razem wypracować nowe rozwiązania. W trakcie takiej profesjonalnej rozmowy wyłaniają się wzorce i mechanizmy Twojego postępowania, a odkrycie ich może prowadzić do zrozumienia i zmiany. Psychoterapeuta jest profesjonalnie przygotowany do tego, aby rozmawiać o nawet najtrudniejszych sprawach emocjonalnych. Nie będzie uciekał od Twoich emocji, mówiąc że „jakoś to będzie”, „takie jest życie”, „wszystko będzie dobrze”. Wręcz przeciwnie, będzie dopytywał o Twoje emocje, które towarzyszą Ci w różnych sytuacjach, próbując je razem z Tobą rozpoznać i nazwać. Dla niektórych osób relacja terapeutyczna bywa pierwszą możliwością do nawiązania bezpiecznego i pełnego zaufania kontaktu, w którym nie są oceniani, ale słuchani z uważnością i empatią. Relacja terapeutyczna zakłada akceptację i wyklucza ocenę. Więcej pisałam o tym w poście: Czy terapeuta będzie mnie oceniał i krytykował? Oznacza to, że podczas sesji terapeutycznych możesz się dzielić dowolnymi aspektami swoich doświadczeń bez lęku i wstydu. Istnieją takie emocje, które ukrywamy przed sobą czy bliskimi, natomiast rolą psychoterapeuty jest nam pomóc te emocje sobie uświadomić i się z nimi skonfrontować. Terapia osób bliskich Ponieważ rola psychoterapeuty i przyjaciela rządzi się odmiennymi prawami, kodeks etyczny i zdrowy rozsądek wykluczają prowadzenie psychoterapii osób bliskich i również takich, z którymi terapeuta ma lub miał jakąkolwiek relację w przeszłości. Po pierwsze, taka sytuacja utrudniałaby możliwość obiektywnego spojrzenia i zdrowego dystansu. Po drugie, w psychoterapii niezbędna jest obserwacja budującej się relacji pomiędzy terapeutą a pacjentem oraz uświadamianie sobie towarzyszących nam emocji. Znajomość poza gabinetem zniekształcałaby te emocje i relację poprzez inne, dodatkowe doświadczenia. Po trzecie, i być może jest to najważniejszy czynnik, w terapii znajomych czy rodziny, zasady szczerości, poufności i tajemnicy zawodowej mogłyby być trudne do utrzymania. Podsumowując Wymieniłam kilka różnic pomiędzy profesjonalną rozmową terapeutyczną a codzienną rozmową towarzyską. To zapewne nie wszystkie różnice, ale na ich podstawie można zauważyć, że kontakt w gabinecie psychoterapeuty przebiega w zupełnie inny sposób, niż relacja z bliską osobą. Znajomi i rodzina bywają cennym wsparciem, jednak kiedy chcemy poszukać przyczyn, mechanizmów i rozwiązań naszych problemów, bez obaw o krytykę i narzucania nam cudzych wartości, warto rozważyć kontakt ze specjalistą. Dobre rady przyjaciół, pomimo ich najszczerszych chęci, nie zawsze okazują się dla nas dobre. Wpisy na moim blogu Prosto o psychoterapii ukazują się obecnie co tydzień. Jeśli chcesz być na bieżąco, zapraszam również na moją stronę na Facebooku.